Tenar |
Administrator |
|
|
Dołączył: 27 Lut 2010 |
Posty: 41 |
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
|
|
|
 |
 |
 |
|
Konferencja "EUROPA- IZRAEL. WYZWANIA W NADCHODZĄCEJ PRZYSZŁOŚCI"
Data: 25 marca 2010
Termin: 09:30 - 17:30
Lokalizacja: Sala konferencyjna Biblioteki Jagiellońskiej (al. Mickiewicza 22), Kraków
Zapraszamy Serdecznie na Konferencję "Europa- Izrael. Wyzwania w nadchodzącej przyszłości" organizowaną przez KNP UJ
PROGRAM:
9.30– 9;45 Otwarcie konferencji
9;45- 10;30 Wykład wprowadzający;
Yahel Vilan, Radca ds. Politycznych, Wiceambasador Izraela w Polsce
10.30–12.00 Panel I:
Problematyczność postawy Europy wobec państwa Izrael. Stosunki izraelsko-europejskie od lat 90.
Paneliści:
Piotr Weiser, dr, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
Edyta Gawron, dr, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
Joanna Dyduch, doktor, Uniwersytet Wrocławski
Celem pierwszego panelu, otwierającego konferencję jest próbą podsumowania statusu i charakteru relacji izraelsko-europejskich w ostatnich latach. Relacje Izraela z państwami europejskimi są specyficzne i ulegają ciągłym przeobrażeniom. Warto zauważyć, że zgodnie z sondażami, społeczność europejska uważa Izrael za jedno z największych zagrożeń dla bezpieczeństwa światowego. Z drugiej strony relacje Unii Europejskiej z państwem żydowskim uległy znacznej poprawie i rozważane jest nawet strukturalne podniesienie tych relacji do wyższego poziomu. Niezaprzeczalnie Europa, w tym Unia Europejska prowadzi aktywną politykę wobec regionu Bliskiego Wschodu, a także procesu pokojowego. Temat relacji europejsko-izraelskich jest więc wielopłaszczyznowy i należy uwzględnić w jego obrębie tematy następujące: polityczny wymiar relacji na linii Izrael-Unia Europejska, polityka poszczególnych państw europejskich wobec państwa żydowskiego, „nowy” europejski antysemityzm i historyczne relacje narodu żydowskiego i społeczeństw europejskich, czy wydarzeń związanych z Holokaustem. Analiza postawy państw europejskich wobec obecnych wydarzeń na Bliskim Wschodzie jest więc obciążona zarówno aspektami historycznymi jak i doraźnymi politycznymi uwarunkowaniami.
12.00–12.30 Przerwa na kawę
12.30–14.00 Panel II:
Strategia Europy Środkowej wobec bliskowschodniego procesu pokojowego.
Paneliści:
Patrycja Sasnal, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych.
Mieczysław Turek, dr, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
Tomasz Cebulski, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
Stosunki między państwem Izrael a światem muzułmańskim ulegają ciągłym zmianom, jednakże konflikt izraelsko-palestyńskim nadal pozostaje główną płaszczyzną tarć i niepokojów. W ostatnie latach, w obliczu intensyfikacji tego konfliktu, pojawiło się szereg inicjatyw pokojowych, które wymagają pogłębionej analizy, podobnie jak zmieniające się oblicze konfliktu bliskowschodniego. Fiasko Konferencji w Camp David w lipcu 2000 roku i wybuch intifady – powstania palestyńskiego we wrześniu 2000 roku całkowicie zmieniły dotychczasowy obraz procesu pokojowego, stanowiąc zasadniczy punkt zwrotny w historii całego regionu bliskowschodniego. Do dziś nie powstała żadna funkcjonalna i efektywna koncepcja rozwiązania zarówno konfliktu arabsko-izraelskiego jak i palestyńsko-izraelskiego. Państwa europejskie i Unia Europejska od wielu lat prowadzą konkretną politykę względem procesu pokojowego. W ostatnich latach rola partnera europejskiego znacząco wzrosła. Warto odnotować, że Unia Europejska wchodziła w skład tzw. Kwartetu Bliskowschodniego, który został utworzony w momencie implementacji Mapy Drogowej – amerykańskiego planu, który do dziś jest obowiązującą strategią pokojową. Ponadto, w 2005 roku w momencie wycofania izraelskich wojsk ze Strefy Gazy, Unia Europejska rozpoczęła misję monitorującą granicę z Egiptem, co było wyraźnym wskazaniem, że Europejczycy będą odgrywać coraz istotniejszą role w aspekcie ustabilizowania sytuacji w relacjach izraelsko-palestyńskich. Pytanie pozostaje jednak otwarte: czy Europa ma własną wizję uczestnictwa w procesie pokojowym? Czy istnieje przestrzeń na europejską inicjatywę w tej materii i czy strony konfliktu byłyby zainteresowane aktywnością i zaangażowaniem państw europejskich?
14.00–15.30 Przerwa obiadowa
15.30–17.00 Panel III:
Europa Środkowa a państwo żydowskie: Czego tak naprawdę Polska oczekuje od Izraela?
Paneliści:
Marcin Szydzisz, Instytut Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Wrocławskiego
Jerzy Wójcik, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
Yahel Vilan, Radca ds. Politycznych, Wiceambasador Izraela w Polsce
Stosunki polsko-izraelskie, które w ostatnich latach uległy znacznemu ociepleniu na gruncie kontaktów politycznych, międzypaństwowych wymagają zarówno zwiększonej uwagi jak i pogłębionej dyskusji. Wydaje się, że bardzo dobre relacje polsko-izraelskie polityczne nie przekładają się na dobre relacje między oboma społeczeństwami. Co więcej, wiele tematów ze względów na ich problematyczność czy kontrowersyjność obie strony nie chcą poruszać. Tematy te odnoszą się zarówno do przeszłości relacji polsko-żydowskiej jak i sytuacji obecnej związanej np. kwestiami wizyt izraelskiej młodzieży w Polsce. Ponadto, pomimo dobrych relacji politycznych między Polską i Izraelem, nie przekłada się to na zwiększenie wymiany naukowej między uniwersytetami w obu krajach. Polska do dziś nie ma wyspecjalizowanego instytutu zajmującego się tematyką izraelską, liczba naukowców izraelskich wykładająca w Polsce jest zatrważająco mała. Paralelnie po stronie izraelskiej. Jak tak naprawdę wyglądają stosunki polsko-izraelskie? Dlaczego w kontekście politycznym stosunki między oboma państwami są określane jak bardzo dobre? Jaki jest realny wymiar tych bardzo dobrych stosunków i przełożenie na wymianę kulturalną, naukową czy współpracę technologiczną? Czy obie strony prowadzą ze sobą dialog na tematy historyczne – tematy, które stanowią podstawę pod budowanie naszych relacji w przyszłości? W końcu, czy Polacy i Izraelczycy mają wspólne rozumienie historii relacji polsko-żydowskich?
Zakończenie
źródło: [link widoczny dla zalogowanych]!/event.php?eid=105823642778323&ref=nf |
|